‘Goh, hoe kan dat nou?’ Mijn cliënt snapt er helemaal niets van.
‘Ik word er gewoon blij van’, en ik zie idd een smile op zijn gezicht. Hoe anders gaat hij hier weg dan dat hij gekomen was.
Rusteloos, geen moment kan hij stil zitten, opgejaagd. En zijn hoofd maakt overuren.
Ja, ik snap wel hoe het kan. Een behandeling gericht op de ontspanning van zijn psoas en op de nervus vagus. Langzaam opbouwend om zijn lijf te laten voelen dat het veilig en vertrouwd is. Voor mijn cliënt voelt die ontspannenheid gewoon vreemd. Zo gewend aan het altijd gespannen en ‘hyperaroused’ te zijn.
‘Morgen zul je wel spierpijn hebben’, zeg ik. ‘Dat voel ik nu al’, zegt hij lachend.
