In het voorgesprek benoemt ze een situatie op haar werk. Ze heeft samen met haar echtgenoot een goed lopend bedrijf waarbij hij het brein is en vanalles beslist zonder haar te informeren of überhaupt haar te horen. Ook haar plek als officemanager was ineens weggegeven waardoor zij stuurloos is en de boel in de soep loopt omdat de nieuwe een plek bekleed die niet aan hem was.

‘Allemaal maar verwarrend’, zegt ze.

‘Ken jij je plek wel?’, vraag ik. Al die jaren, inmiddels is ze 54, heeft ze geloofd dat zij de jongste was uit het gezin van 9. Leeftijdtechnisch gezien klopt dat, maar niet systemisch gezien.

Haar ouders hadden beiden uit vorige relaties als kinderen en samen kregen ze er nog 4.

De kinderen uit de vorige relaties schuiven in plek op. Dat maakt dus dat zij plek 4 krijgt, ook al is zij de jongste.

We zetten alle kinderen in het veld. Haar 3 biologische broers aan haar rechterkant, alle anderen aan de linkerkant in volgorde van leeftijd. Het raakt, ze voelt zoveel gebeuren.

Een verschuiving die plaatsvindt en ook de verwarring die ze altijd gevoeld heeft die nu duidelijkheid krijgt. Het gevoel van ‘ons 4’, de 100% biologische kinderen ten op zichte van de andere 4 waar ze 50% mee deelt.

Ze voelt zich nu haar moeder overleden is, ook verantwoordelijk voor het enige andere kind van haar moeder, haar halfbroer waarvan de vader niet bekend is. Met hem gaat het niet goed. Het is uithouden voor haar, zij kan het niet oplossen, het is aan hem. Het loslaten van deze verantwoordelijkheidtsaak die ze zichzelf opgelegd heeft, mag ze loslaten.

Alle kinderen worden gezien en worden hun plek gegund.

Daarna worden vader en moeder nog achter hun gezamelijke kinderen in het veld gezet. Dat voelt als zoveel steun in de rug. Ook van haar vader. Ze dacht altijd dat hij haar niet de steun kon geven waar ze zo naar verlangde. Hij was immers te druk met zijn eigen stukken uit het Jappenkamp waar hij gezeten had. Maar ze voelt het nu zo anders. Dit is zijn ziel die daar achter haar staat. Los van al zijn trauma’s kan hij nu de vader zijn die ze zo wenste en nodig had. Tranen volgen. Ze mag het helemaal binnen laten komen.

Na de sessie zegt ze: ‘Ik ben een compleet ander mens’. Zo verhelderend is deze sessie geweest. Zo welkom op haar eigen plek!

 

#cranio #craniosacraal #tiel #nupa #craniotiel #upledger #emotioneellichaamswerk #systemisch #lichaamswerk #familiesysteem #kenjeplek #roepenvandeziel