“Ik kende hem alleen van verhalen van zijn echtgenote. Vol liefde sprak ze altijd over hem, een heuse rots was hij voor haar en zij voor hem. Maar die rots was een wankel bergje geworden.

Alleen al bij de aanblik van mij, sprongen de tranen in zijn ogen. Hij kon niet meer, sliep niet meer, het zat hem gewoon tot ver boven zijn hoofd. Vakantie had hij net gehad, maar opgeladen was hij allerminst.

Een hardwerkende man, die het altijd voor iedereen goed wilde doen. Het woord NEE kwam niet voor in zijn woordenboek. Hij zegde dingen toe die hij alleen kon waarmaken door nog een stukje harder en harder te lopen. En nu het was op. De batterij was leeg.

Er was ruimte voor zijn pijn, zijn verdriet, zijn innerlijke kind wat zo zijn best aan het doen was. Een stuk in hem kon helen en heel anders stapte hij de deur uit dan dat hij binnengekomen was.

Ik gaf hem een opdracht mee: NEE zeggen tegen klanten, zodat hij JA kon zeggen tegen zichzelf. Een hele opdracht voor iemand die altijd in dienst van anderen werkte.

Hij nam de opdracht aan en een aantal weken toen ik hem weer zag, kwam er een hele andere man binnen. Hij had NEE gezegd tegen een aantal projecten, hoezeer de ander ook aan hem trok. Daardoor kwam er ruimte, hoefde hij niet meer zo hard te rennen en kon hij kwalitatief nog beter werk afleveren. En het mooie was: er was niets ergs gebeurd, sterker nog de mensen deden wel alsof alles à la minute moest gebeuren, maar toen puntje bij paaltje kwam bleek het een aantal weken later ook best te kunnen.

Hij sliep weer, voelde zich zoveel beter, was strijdvaardiger en hij was weer de rots die hij eerder was, dit keer krachtiger dan ooit.
Met dit bewustzijn kan hij ook de uitdagingen op dit thema, die hij ongetwijfeld zal gaan tegenkomen, eerder doorzien en keuzes maken.'