Kleine Vuurvlinder 3, 4007HE,
Tiel

Ik wil niet meer vluchten

Het woord van vandaag is ‘STOM’. ‘Ik vind het gewoon stom’, zegt ze. Op tafel heb ik een dame van 51 met haar innerlijk kind aan het woord.

Stom zijn de staarten in haar haar. Stom is de pony op haar voorhoofd tot net op haar wenkbrauwen. Toen ze kleiner was, vond ze het leuk, maar nu ze een jaar of 11 is, vindt ze dat ze er stom uit ziet en al helemaal met die jampotglazen erbij.

Ik vraag tegen wie ze gezegd heeft dat ze het stom vindt. Hardop vraagt ze zich af aan wie ze dat überhaupt had kunnen zeggen. ‘Je moeder?’, opper ik.

‘Oh ja’, zegt ze, ‘maar die heeft alles met een goede intentie gedaan’. Het klinkt cynisch vanuit haar volwassen-Ik.

Ik vraag hoe dat dan voelt. ‘Stom’, zegt ze, ‘gewoon HARTSTIKKE STOM’.

Voordat ze de tafel op ging had ze uitgesproken dat ze niet meer wilde vluchten voor wat ze voelde. Dus ik vraag haar te gaan ademen in dat wat ze tegenkomt in het stom vinden. Daar dieper in te zakken. Ze voelt hoe haar keel helemaal opzwelt, de kaken strak trekken. Een enorme druk op haar borstkas. Welke emotie mocht niet gevoeld worden en dient zich nu aan? Toestemming om te gaan ademen in het mogen voelen. ‘Adem, lieverd, adem in dat wat je tegenkomt, daar ligt de opening’.

Een flink ontlading volgt. Ze geeft ruimte aan de boosheid door haar keel te openen en klank te geven. Armen, benen bewegen, haar hoofd van links naar rechts.

De realisatie dat ze altijd alles onderdrukt heeft. De emoties, haar vrouwelijke kant. Haar moeder die bepaalde of iets leuk was en zij durfde er niets van te zeggen.

Het lucht op en geeft een enorme ruimte in haar borstkas. Haar kaken worden zachter, haar keel is weer meer open.

Ik vraag wat ze nog tegen haar moeder zou willen zeggen. ‘Zie mij in wie ik ben en ook mijn gevoelens. Ik wil ze niet langer wegdrukken’.

De druk op haar borst voelde als een keurslijf en ze voelt sterk de behoefte om die verder van zich af te strijken, daarmee ook met haar armen de ruimte om haar heen meenemend. Haar ruimte, waar in zij bepaalt en niet een ander. Tot onder haar voeten. Wortelen vanuit de voetchakra’s. Stevig op haar benen, stevig op haar eigen grondvesten vanuit haar eigen ruimte.

#cranio #craniosacraal #upledger #onderdrukt #emoties #ziemij #vluchtenkannietmeer #verbijten #verkramping #verstrakking #wegdrukken #keurslijf #NUPA #cranio #lichaamswerk #energie #systemisch #roepenvandeziel #boosheid #Tiel #verdriet #pijn #spiritueel #rugpijn